Het laatste stukje, vrijdag 09 juli 2021

Beste lezers,

Ja, aan alle leuke dingen komt een eind. Afgelopen woensdag was het een dag om afscheid te nemen. Maar we konden het rustig aan doen omdat we het appartement nog tot 18.00 uur mochten houden. En dat was een goede keus. Alles rustig doen, de laatste koffer pakken, de eerste had Piet dinsdagavond, met airco aan, terwijl ik zat te typen, al gepakt. Toen nog lekker genieten in en van de zon, Tour de France en voetbal kijken.  Tussen zijn lessen door had Dennis nog even tijd om te komen om afscheid te nemen. Achteraf hadden de huurauto een dag langer moeten houden want dan hadden we nog lekker bij hem op de duikschool kunnen zitten. Maar ja, gedane zaken nemen geen keer. We hadden allemaal moeite met van het afscheid nemen maar ja wat moet moet. Ik was niet helemaal lekker omdat ik wakker werd met een vervelend/pijnlijk gevoel in mijn rechter oor. Mijn linker oor, waar al door de KNO arts, vier weken een gaasje met antibiotica in gezeten had, begon begin van de week weer pijn te doen. Nu begint mijn rechter oor pijn te doen en niet weinig ook. Ik heb me aan de aanwijzigingen gehouden, droog houden, of althans te proberen en niet zwemmen. Toen ik vanmorgen wakker, het is nu vrijdag, had ik erge pijn rechts. Nog even aanzien dit weekeinde en anders maandag maar met de KNO bellen.

Om 18.00 uur moesten we het appartement verlaten en op het kantoor, pasje, kluis sleutel, bandjes en badlakens inleveren. We werden om 18.35 uur met een bus opgehaald maar om 18.15 uur kreeg ik weer een raar maar bekend buikgevoel. Vlug naar de WC gelopen naast het restaurant. Oei, de damensgroep zat op slot dan maar de heren in waar gelukkig ook een WC is. Net op tijd. Daarna Piet een appje gestuurd, alles goed maar ik blijf nog even wachten op meer, anders had hij met de reservetas moeten komen. Er kwam inderdaad nog meer. Nu maar hopen dat het hier bij blijft. Spannend weer. Om 18.30 uur kwam de bus en nog 4 personen moesten mee. Het is ongeveer 10 minuten rijden naar het vliegveld Hato. Daar stond niet zo'n lange rij om in te checken. Daarna de douane door (automatisch) en door de beveiliging. We wisten van de vorige keren dat je daar ook de schoenen uit moet doen dus had ik mijn klompjes aangehouden. Omdat ik dikke voeten had, is nu bijna weer over, is dat gemakkelijker dan schoenen uit en weer aan te doen. Toen rustig wandelen naar de gate. Omdat we pas om 19.00 uur bij die gate waren hoefden we maar een 5 kwartier te wachten. Ach mensen kijken is toch het mooiste wat er is niet waar, daar heb ik al eerder wat over geschreven.

In het vliegtuig, waar we één rij voor de heenreis zaten, kregen we niemand naast ons. Zoals gewoonlijk zitten we, ik aan het gangpad omdat ik dan gemakkelijker eruit kan en Piet in het midden, Piet is dus aan de raamkant gaan zitten zodat we beiden wat meer armruimte hadden. Mijn buik was niet echt rustig dus durfde ik niet te eten. We hadden gelukkig om 16.00 uur op het park nog wel ieder een portie bitterballen gegeten dus helemaal een lege maag had ik niet. Ik moet zeggen dat we best redelijk geslapen hebben, wel vaak even wakker om wat te drinken of om anders te zitten. Want dat is een dingetje hoor. Ik zeg weleens: voor zo'n lange vliegreis moet je een dikke kont hebben en een goede rug. Nou, een dikke kont heb ik, maar kennelijk nog niet dik genoeg en over mijn rug praten we maar even niet. Op de heenreis heb ik op een, zelfmeegenomen kussen gezeten maar op de terugreis heb ik hem niet gepakt. Toen ik een beetje goed wakker werd was het al 09.00 uur en ik dacht, oh, nog maar goed 2 uurtjes. Die warensnel om. We kregen nog een ontbijtje, heb ik ook niet durven eten, en toen waren al aan het dalen.

Op Schiphol werden we eerst weer gecontroleerd door de douane met snuffelhonden. Er waren een paar jongelui die alle zakken leeg moesten maken en werd gefouilleerd. Aan ons werd alleen gevraagd waarom wij naar Curacao waren geweest en hoe lang. Toen wij in de bagagehal kwam, wij hadden natuurlijk de een na laatste band, kwamen onze koffers redelijk snel. Omdat we te vroeg waren geland konden wij de trein van13.04 uur halen, snel dus ons voordeelkaartje op de OV kaart gezet en hup naar spoor 1-2. Maar helaas die ging niet verder dan Kampen-Zuid. Bij omgeving Zwolle zijn ze met het spoor bezig dus ging onze trein tot Kampen-Zuid. Daar moesten we overstappen in een bus die ons naar Zwolle bracht. Maar dan...................staat er nergens op welk perron de trein naar Groningen staat. Op de gele borden staat spoor 6 maar opspoor 6 is niets te zien. Dank zijn Piet zijn NS app komen we op het goede  spoor terecht. Wel de stoptrein maar beter iets dan niet nietwaar? Jullie kennen ons reisprobleem, altijd gaat er bij de Landmannen iets mis. Haha.

In de trein kregen we een appje van buurman Henk. Die wilde voor taxi chauffeur spelen en ons ophalen van het station. Dat was lief van Henk, ja mensen, we hebben hele leuke en aardige buren. Eerder deze week schreef ik al over Piet 2 en Piet 3 maar tussen Piet 1 en Piet 2 woont dus Henk, Wij hebben het leuk met elkaar, lopen de deur bij elkaar beslist niet plat maar zijn er voor elkaar als het nodig is. Wij zijn dan niet van plan om te gaan verhuizen.

Toen we net de flat instapten begon het heel hard te regenen en dat duurde wel een half uur dus we besloten om nog even te wachten om Buddy te halen maar toen het droog was zijn we naar Buddy gegaan. De familie Herman, Fokje, Miranda en Amanda Danen wonen een kleine 100 meter van onze hoofdingang af. Woensdagavond waren de meiden even hier thuis, Miranda om even de mail na te lopen (Miranda werkt op maandag bij Secuconsult), ze hadden, na het lopen met het beestenspul, de honden even meegenomen naar boven. Buddy dacht, ah nu ga ik weer naar mijn baasjes en keek heel verbaasd dat er niemand thuis was. Hij keek erg verdrietig maar toen hij ons donderdagavond weer zag was hij weer blij.

Als Buddy bij hun logeert, dat mag altijd als wij op vakantie gaan, gaat hij op de werkdagen van Amanda zo, ma, di en woensdag met haar mee. Wij zeggen dan dat Buddy moet werken, Amanda werkt n.l. in het dierenasiel in Zuidwolde. Buddy moet dan honden socialiseren omdat Buddy met alle honden speelt leert hij dat ook bij andere honden. 's Avonds is hij dan ook kapot en heeft dan niets meer te koop. Hulde voor deze familie die zelf Quincy (Ierse Setter) en twee wawahondjes Lady en Fleur hebben en ook nog een aantal snoeze poezen. Dat Buddy er ook altijd nog bij kan is echt top!! Lieve familie dank jullie wel dat we altijd een beroep op jullie mogen doen.

Vanmorgen heeft Piet ons naambordje bij de voordeur opgehangen. Leuk he? Zo eentje heeft niemand.

Dit was het laatste verslag van deze Curacaotrip. We hopen dat jullie genoten hebben van de verhalen. Ik heb het met vreugde gedaan. Tot 28 augustus wanneer de volgende trip op het programma staat. De riviertrip met de MS Alina van Köln - Amsterdam - Medenblik - Hoorn - Rotterdam - Brugge of Gent - Antwerpen of Brussel - Nijmegen - Köln. Trip duurt 7 dagen dus op zaterdag 04 september zijn we weer thuis.

Tot 28 augustus 2021 vanaf de MS Alina.  Voor Anja en John en Marit en Bob jammer dat we 's nachts voorbij Utrecht komen anders hadden we even kunnen zwaaien.

Piet en Helga

Hieronder zet Piet nog wat foto's die we in Curacao niet konden versturen omdat het bestand dan te groot werd. Ze staan op volgorde vanaf donderdag 01 juli. 

Vrijdag 02juli 2021